بررسی برخی علل مشروطی از دید دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال تحصیلی 81-1380

زمینه: مطالعه در مورد علل عدم موفقیت تحصیلی دانشجویان در حین تحصیل در دانشگاه­ها یکی از اولویت­های پژوهش در آموزش است. هدف: این مطالعه به­منظور تعیین علل افت تحصیلی و مشروطی دانشجویان در طی تحصیل صورت گرفته است. روش کار: در این مطالعه مورد-شاهدی، 761 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی همدان که در سال تحصیلی 81-80 به­تحصیل اشتغال داشتند، به­طور تصادفی و داوطلبانه شرکت کردند. گروه مورد دانشجویانی بودند که در طی دو نیم سال مورد مطالعه مشروط شده بودند (43 N = ) و گروه شاهد مشروط نشده بودند(718 N = ) . برای جمع آوری داده­ها پرسشنامه ای که براساس هشت عامل مهم در یادگیری دانشجویان شامل روش­های تدریس، ارزشیابی، منابع آموزشی، طراحی ارائه واحدهای درسی، وضعیت فردی، مشکلات زیستی، محیط آموزشی، و دسترسی به استاد راهنما ، تهیه شده بود، پس از اطمینان از روایی و پایایی، مورد بهره برداری قرار گرفت. یافته­ها: نتایج نشان داد درصد مشروطی در دانشجویان پسر (4/9) بیش از دختران(3/4) بود. در بین عوامل هشتگانه از نظر روش­های تدریس بین نمره نظرات (انحراف معیار ± ­میانگین) دانشجویان مشروط شده (16/1 SD = 56/3 = ) و مشروط نشده (98/0 SD = 95/3 = ) اختلاف معنی داری وجود داشت (014/0 p = ). همچنین، اختلاف معنی داری از جهت خصوصیات فردی بین دا نشجویان مشروط شده (26/1 SD = 36/4 = ) و مشروط نشده (08/1 SD = ، 76/4 = ) مشاهده گردید(023/0 p = ). میانگین نمره دو عامل روش تدریس و خصوصیات فردی دانشجو در دانشجویانی که حداقل در یک درس نمره کمتر از 10 کسب کرده بودند و میانگین نمره دو عامل روش تدریس و مشکلات زیستی وتحصیلی دانشجویانی که حداقل در یک درس نمره 12- 10 کسب کرده بودند، به­طور معنی داری بیشتر بود (05/0 > P ) . نتیجه ­ گیری: با عنایت به یافته­های این پژوهش مشخص شد که عواملی چون نحوه روش تدریس مدرسین، خصوصیات فردی دانشجو، مشکلات زیستی و تحصیلی دانشجو، جنس، و معدل دیپلم، بر روی مشروط شدن یا افت تحصیلی دانشجویان اثر قابل توجه­ای داشته است. توجه به این عوامل در طراحی و اجرا ی برنامه­های آموزشی دانشگاه می­تواند در پیشگیری از مشروطی و افت تحصیلی نقش مهمی داشته باشد.